REPORTAGE
Zoals in de voorbereiding van de viering, zal het feestverslag nu ook in Rubrieken opgedeeld worden.
Rubriek 1
VOORWOORDJE van DIRK
|
Beste jaargenoten promotie 64 en partners,
Onze reünie waarbij we de 60 jaar promotie 1964 hebben gevierd als diamantairs zit er op. Blij verrast dat zovele collega’s onze oproep om hiervoor naar Leuven “af te zakken” in daden hebben omgezet ook al is reizen in dit kleine land op een maandag ochtend een opgave. Een fikse bui op het moment dat we in de namiddag onze tenten opbraken maakte de cirkel van dit voorjaar rond. Er waren woordjes van de rector, van de decaan, van collega’s en…een zangkoor dat redelijk eenstemmig klonk. De Spuye als locatie voelt toch altijd een beetje als “thuis” aan zeker als Luc en zijn crew zo hun best hebben gedaan om ons een FEESTELIJK buffet aan te bieden. Het was een geslaagde viering waarvan beelden snel op de site zullen verschijnen onder regie van ons aller site-meester Hans.
Uitdrukkelijke dank gaat naar ieder van u voor de FEESTELIJKE sfeer die zoals elk jaar telkens weer ontstaat op onze reünie’s.
Met zijn opgemerkte outfit beantwoordde Hans duidelijk aan zijn eigen oproep om FEESTELIJK gekleed te zijn. Hiermee zijn de drie F-en realiteit geworden. Laten we hopen dat deze viering nog wat verlengstukken krijgt in de komende jaren.
Proficiat en dank aan allen.
Dirk
|
Onder het goedkeurend oog van Dirk wordt onze kapitein mooi omringd door zijn vrouwelijke bevallige collega's......
Rubriek 3
Ingeschreven AANWEZIGE COLLEGA's en PARTNERS (30 op 30)
| Lut Van Hove | 1 | |||
| Riet Bracke | 1 | |||
| Hans Speeleveld | 1 | |||
| Josse Lambrix | 1 | |||
| Geert Goubert en Betty Torrekens | 2 | |||
| Hugo Offeciers | 1 | |||
| Dirk Van Gerven en Nic Sap | 2 | |||
| Leen Dierckxsens | 1 | |||
| Magda Paepe en Jan Borms | 2 | |||
| Ulrik Persyn | 1 | |||
| Jan Pauwels | 1 | |||
| Wilfried Van Rossem en Monique | 2 | |||
| Denis Freson | 1 | |||
| Suzanne Castelein | 1 | |||
| Herman Van Coppenolle | 1 | |||
| Janine Aertgeerts | 1 | |||
| Stef Bogaert en Kaat Lehembre | 2 | |||
| Leo Somers en Givy Vandeweeghe | 2 | |||
| Rie Mertens en Filip | 2 | |||
| Lieve Dumarey | 1 | |||
| Paul Haven | 1 | |||
|
|
Maurits Claerhout | 1 | ||
| Jos Delrue | 1 | |||
| DEFINITIEF TOTAAL : | 30 |
Rubriek 4
FEESTELIJKE LUNCH 60 JAAR PROMOTIE 64
* 11,30u Verwelkoming met receptie
-3 hapjes per persoon met cava, bier of frisdrank
* 12,30u Start feestelijk buffet
KOUD
-Gerookte zalm met kruiden en ajuintjes
-Gerookte forel salade
-Tomaat crevette
-Rosbief
-Groene salade met dressing, salade caprese, aardappelsalade
WARM
- Varkenshaasje met mosterdsaus
-Kabeljouwhaasje met prei
-Mechelse koekoek met champignons
-Kroketjes, aardappelgratin
* 14,30u Desserten buffet
-Rijstpap
-Vanillevla
-Tiramisu
-Profiterolletjes
-Koffie of Thee
Rubriek 5
SPEECHES
1. Rector Luc SELS
 |
Wie aan het eten is, praat rustig verder. Ik praat wel terwijl U eet. Laat het vooral niet koud worden, mocht het warm zijn. Ik ben zelf geboren in 1967. Ik heb uw jaren aan de universiteit in Leuven niet meegemaakt, maar voel me toch wel een stukje, een klein beetje van het huis en toch van dit sportkot, want ik woon nu nog altijd trouwens net aan de overkant, het tunneltje van het sportkot hier aan de overkant van de ring, in het groot ouderlijk huis. Ik ben hier eigenlijk opgegroeid en heb een heel groot deel van mijn kindertijd hier op het sportkot en de sportterreinen doorgebracht. We zullen elkaar wellicht nooit gekruist hebben, 64 het einde van jullie termijn hier, 67 mijn geboortejaar........ ......En de rest van het betoog van onze rector is niet meer geregistreerd. Hij zal dus volgend jaar nog eens moeten terugkomen om het 2de deel van zijn speech te hernemen. |
2. Praeses Geert GOUBERT
Leuven 64 speech 2024
Hier zijn wij, gelukkig dat we er kunnen bij zijn, weer eens want dit samenzijn is voor ons nu voor 60ste keer een door Hans en Dirk steeds prima georganiseerde afspraak.
Helaas, helaas zei Dulle Griet: de tijden maar ook de vrienden gaan en keren niet. Wij zijn ze niet vergeten.
Niet alleen wij zijn veranderd maar ook de maatschappij waarin wij nu leven is anders geworden dan zestig jaar geleden en daar is veel goeds bij.
Wij hadden als kleuter de oorlog en meerderen van ons, als kind, daarna de indringende repressie meegemaakt.
Wij zijn echter gedurende ons ganse leven de gelukkige en bevoorrechte getuigen geweest van een periode van 80 jaar waarin Vlaanderen geen slagveld is geweest, bezet, beroofd of geannexeerd werd door Frankrijk. Dit is een unieke periode in onze geschiedenis. Door onze kinderen en kleinkinderen allicht niet zo aangevoeld of aangeleerd.
Wij zijn echt een bevoorrechte generatie.
1960-1964 was de tijd toen I-phone en computer nog Jules Verne-verhalen waren.
Voor de jongere aanwezigen toch even situeren.
Toen waren er ook nog geen 3.200 Chinese studenten-spionnen aan de Vlaamse universiteiten en hogescholen.
Het was de tijd toen het Sartriaans nihilisme bij ons geen kans kreeg. Wij bleven ook gespaard van het actuele BLM en woke-gedoe.
Het was de tijd toen meerderen zich engageerden in de Vlaamse Marsen op Brussel en toen wij tegenbetoogden toen de Walen, gesteund door de bisschoppen en de vice-rector, betoogden met hun slogans “Nous restons” en “Pour une grande univ” .
Het was de tijd toen rector De Somer, na de splitsing van de faculteiten in 1963, het succesverhaal van de KUL op nooit gezien wijze startte. Leuven keek nu niet meer alleen naar Parijs maar naar de hele wereld. Hij verdient nog veel meer dan de naam van een plein en een grote aula.
Wij waren een bevoorrechte generatie.
Het was de tijd toen wij in een memorandum er voor ijverden dat de meisjesstudenten vanaf het eerste jaar de opleiding L.O. niet langer in Brussel, zonder enige sportaccommodatie, maar in Leuven konden volgen.
Het was de tijd toen wij als eerste faculteitskring in Leuven aanwezig waren op de toenmalige Instituutsraad en dat wij eisten dat studenten hun examenpunten zouden kennen en dat voor een tweede zittijd of een bisjaar enkel de niet-geslaagde vakken opnieuw moesten afgelegd worden.
Wij kregen les van professoren, die voor Nederlands nooit zouden geslaagd zijn in het derde leerjaar.
Als laatstejaars gingen wij, en dit ondanks een verbod van de Instituutsraad, voor twee dagen op studiereis naar Nederlandse Instituten L.O. waar de Skandinavisch-dinamische gimnastiek verdrongen werd door de Oostenrijkse gimnastiek. Onvergetelijk was de zang van onze Nederlandse collega’s: ‘Dronken Fortianen waar kom jij zo laat vandaan, ere zij uw naam.…’
Onze inzet werd gewaardeerd door meerdere Vlaamse professor van het Instituut maar toch kwam de studieprefect in een les zeggen dat er voor mij, als praeses, een consilium abeundi klaar lag. Toen kwamen vooral de toekomstige collegae in de faculteit, naar voor en zeiden: “hij eruit, wij eruit”.
En toch waren op 4 mei 1964 alle profs aanwezig op ons afscheidsdiner: dit was nooit gezien!
Wij beleefden het einde van de middeleeuwen.
Wij waren een bevoorrechte generatie.
Van de 55 promovendae en promovendi hebben er meerdere jaargenoten, na de duur bevochten splitsing van de unitaire faculteiten, in het sportkot een gewaardeerde academische loopbaan uitgebouwd. Anderen kwamen terecht in het Hoger Onderwijs voor de kinesitherapie of in een L.O. opleiding. Anderen engageerden zich in het middelbaar onderwijs als gedreven leerkracht L.O. . Nog anderen hadden een kine-praktijk. Er waren zelfs enkelen die een loopbaan in de bedrijfswereld uitbouwden. Wij waren actief in de LCK, in De Hoge Raad voor de Sport, in de BVLO, in de Vlaamse Sportraad, in de Raad van Bestuur van Bloso/nu Sport Vlaanderen, in de provinciale Sportraden, bij de VRT.
Wij hadden later een zeer goede band met de jaargenoten die in de faculteit actief waren als decaan, vice-decaan of professor. Wij mochten, als bevoorrechten en dit vaak als eersten, genieten van de resultaten van hun onderzoek en vooral dat van Ulrik Persyn.
Wij waren inderdaad een bevoorrechte generatie.
Voor ons was de jaarlijkse bijeenkomst steeds een hoogdag waar wij lang op voorhand naar uitkeken en vooral de dames, die maar één jaar in Leuven mochten studeren, waren altijd in groten getale aanwezig. Ik denk dat onze vriendschapsband een unicum is.
Wij zijn op een leeftijd gekomen waarop er afgeteld wordt maar de ontelbare herinneringen blijven ons deugd doen.
Wij staan in strekstand en zingen in kopstand ons lied van Apolloon. Zo marcheerden wij met alle medestudenten van het sportkot al zingend en in uniform (wit hemd, blauwe das, blauwe vest, grijze broek) door de stad Leuven.
Wij waren inderdaad een bevoorrechte generatie.
Op 4 mei 1964 zongen wij in Restaurant De Tijl samen met al onze professoren het mooie Suid Afrikaanse studentenlied:
Maar moenie glo al word ons oud
Ons hart sal nooit verander
Ons liefde is nog lang nie koud
Nog staan ons bij elkander
Dus vriende reik elkaar die hand
Hernieu die heilige vriendscapsband
Dank voor de ontvangst en vooral dank aan de aanwezige jaargenoten voor de 60-jarige vriendschap.
Wij waren inderdaad een bevoorrechte generatie.
Geert
3 mei 2024
3. Het "Triumviraat" van Leuven
Decaan Filip Staes, rector Luc Sels, promotor64 en oud-decaan Dirk Van Gerven
4. Kapitein Hans en zijn nautische speech
|
|
Geachte rector Sels, decaan Staes, beste vrienden van deze bevoorrechte generatie, Als ik hier vandaag sta in kapiteinsuniform vraagt dit wel om een verklaring… Toen wij begin oktober 1960, in de gymzaal hierover, aan het wachten waren op professor Gab Nijs zaliger voor onze eerste gymnastiekles, waren er enkele collega’s die al veel van hun kunstjes lieten bewonderen. Zo zagen wij Herman Van Coppenolle squatten met 3 man in zijn nek en Bert Segers zaliger deed halsbrekende toeren in de ringen en tartte de zwaartekracht,,,. Ik dacht toen: “Speeleveld, wat kom jij hier feitelijk doen ? Zou je niet beter je inschrijven aan de zeevaartschool in Antwerpen en proberen kapitein ten lange omvaart te worden….” Maar ik heb dat gelukkig niet gedaan en heb daar nooit spijt van gehad. Mijn speech zal wel bol staan van allerlei nautische spreekwoorden, gezegdes en uitdrukkingen, want ik heb mijn hele leven een zwak gehad voor de zee en de zeilerij. Wie mij achteraf kan zeggen hoeveel er dat waren, wint deze topchampagne.
Ik steek dus nu van wal (Betty, dat is er al één ! )
Beste scheepsmaatjes, Vandaag ben ik in mijn sas , want Dirk en Geert hebben enkele maanden geleden “alle hens aan dek” geroepen om vandaag, op onze diamanten viering, weer iets grootscheeps op te zetten. Chapeau en wij danken hen, en ook Nic, voor deze niet vanzelfsprekende opdracht! Ieder van ons herinnert zich zeker nog juli 1964, waarin we hier eindelijk ons anker mochten lichten , de trossen losgooien , alle zeilen bijzetten en het roer stevig in handen nemen…. We kozen het ruime sop en we konden toen nog niet beseffen dat we aan deze spannende tocht van 60 jaar waren begonnen. We stonden te popelen om het zeegat uit te varen om nieuwe horizonten te verkennen. En deze horizonten waren zeer verschillend. Geert maakte dit al duidelijk in zijn speech. Met deze sportkotopleiding kon je dus in feite alle richtingen uit ! Van 1960 tot ’64 zaten we met elkaar opgescheept in de veilige haven van het Leuvense sportkot en zijn we in touw geweest om allerlei sporttechnieken en cursussen onder de knie te krijgen. In die 4 jaar hadden we ruimschoots de tijd om de nieuwe einder, die zich voor ons ontvouwde, te verkennen. Dank zij de hulp en aanmoediging van onze instructeurs, die een oogje in het zeil hielden, geraakten we niet aan lager wal. Wanneer het echter de spuigaten uitliep en er geen land met je te bezeilen viel, dan werd je scheepje voor een jaar aan de ketting gelegd en de averij die je had opgelopen, moest eerst hersteld worden, voordat je weer de juiste koers kon varen. -Of we nu moesten “duken op de fluut” van, pardon, bij Wielky -Of volgens Baloch “anliefen wie jeannetten” bij het polsstokspringen -Of Bottu ons liet doldraaien met concentrische cirkels -Of in de lessen bij kanunnik Maes eiervormige 2-lingen bestudeerden …..We hebben het allemaal overleefd en we zijn niet naar de haaien gegaan. We kunnen het nog allemaal, na 60 jaar, aan onze kleinkinderen vertellen, wat spijtig genoeg een aantal van onze groep niet meer kan. Ik ben er van overtuigd , beste vrienden, dat deze lichting ’64 een boegbeeld was voor die tijd en dat er veel rotsen in de branding uit zijn voortgekomen. Ondanks dat we heel wat stormen moesten trotseren, zijn we nooit het noorden kwijtgeraakt. Ik denk dat we in die 60 jaar de wind in de zeilen hebben gehad en dat we niet de mist zijn in gegaan ! Nu de meesten van ons de zeilen hebben gestreken en niet veel zaken meer voor de boeg hebben, is de laatste rechte lijn van ons leven aangebroken. “Pluk de dag” is onze leuze geworden, maar de voorwaarde is dan wel dat we zo gezond als een vis blijven. Als er een kink in de kabel komt is het soms heel moeilijk om dit te boven te komen, zoals Rita van Hugo en Jan van Magda onlangs hebben ondervonden. Toch moeten we proberen onze zorgen over boord te gooien en onze kop boven water te houden om niet verder af te takelen. Zo, liefste porren, beste kerels en geduldige partners, misschien raakt, wat ik hier gezegd heb, kant noch wal. Dus ik zal maar inbinden, anders geraken jullie nog overstuur en boren jullie me de grond in. Och, het zal allemaal zo’n vaart niet lopen. Ik wens jullie allemaal nog een behouden vaart en pas op dat je vandaag niet al te veel in de wind geraakt. Laten we dus samen, in strekstand of in kopstand, het glas heffen en een heildronk doen op “deze inderdaad bevoorrechte generatie” !
HSP, 6 mei 2024
|
46 nautische uitdrukkingen stonden in deze speech en Betty, echtgenote van Geert, was met 45 er maar eentje van verwijderd.
20 jaar geleden, bij het 40 jaar jubileum, was zij ook winnaar van deze wedstrijd.
Zij heeft deze champagne ruimschoots verdiend !! PROFICIAT
Rubriek 6
FOTOALBUM
Hans dankt alle gelegenheidsfotografen voor het geleverde werk !
Zo kon hij zelf meer genieten van het hele gebeuren.
Wie nu niet voldoende in beeld is gekomen, krijgt volgend jaar prioriteit !
Klik op een foto voor vergroting.
Rubriek 7
Iedereen zong uit volle borst het APOLLOONlied mee o.l.v. Rita en Lut
Rubriek 8
ALGEMEEN BESLUIT
Beste vrienden en vriendinnen,
Onze diamanten viering was weer een schot in de roos. Wij verwachten jullie volgend jaar zeker terug !!
