Keuzemenu

 

De overstroming in Kallo in 1953 (dus 70 jaar geleden) was een van de meest destructieve overstromingen in België. Het begon op 8 januari 1953, toen het waterpeil van de Schelde omhoogging door een recordhoge waterstand in de Noordzee. Het water steeg zo hoog dat de dijken van Kallo bijna werden verwoest. Het water steeg in een paar uur tijd meer dan vier meter hoog. De overstroming verwoestte vele huizen en het gemeentebestuur van Kallo moest hun bevolking evacueren. Er werden meer dan 4.000 mensen weggevoerd. Er werden honderden boten ingezet om de evacuatie uit te voeren. In totaal verloren meer dan 40 mensen hun leven als gevolg van de overstroming.

De overstroming was ook erg schadelijk voor het gebied. De dijken werden verwoest en er was veel landbouwgrond verloren gegaan. Er waren enorme schadeclaims van schade aan gebouwen en infrastructuur. Naast schadeclaims moesten er ook veel dijken worden gerepareerd en herbouwd. Het duurde jaren voordat de schade hersteld was en het gebied weer opgebouwd was. De overstroming was een les voor de lokale autoriteiten, die leerden wat er moet gebeuren om zo'n overstroming in de toekomst te voorkomen. Na de overstroming werd er hard gewerkt om de dijken te versterken en een betere plan te maken voor het beheer van de waterstanden in de omgeving.

Onze collega Dirk (wonende in Kallo) heeft als 13-jarige dit allemaal meegemaakt en je ziet hem samen met zijn broer met de laarzen aan op het dorpsplein in het videofilmpje. Ook vader Van Gerven herken je zeker in het filmpje. (Klik op de foto van Dirk).

............................................................................................................................................................................................................................

R E A C T I E S

1. Geert schrijft:

     Dirk, Ik zag op TV Oost de reportage over de overstromingen in Kallo in 1953.Het gebeuren heeft blijkbaar een onuitwisbare indruk  gemaakt; je verslag was nuchter maar indrukwekkend.

..............................................................................................................................................................................................................................
 
2. Hugo schrijft:
 
     Inderdaad Geert , Terwijl Miel en Dirk , snaken van 13 jaar, de gevolgen van de bressen in de Scheldedijken ondergingen ( ze stonden letterlijk dagen met meer dan de voeten onder het water. Gelukkig vielen er in Kallo geen doden te betreuren, maar de materiële schade en het menselijk leed moet groot geweest zijn .
     Woonachtig te Mortsel ben ik bewust geworden van de ravage van de storm van 01/02/1953 als de berichten van Zuid-Holland binnenkwamen. Daar lieten 1863 mensen het leven..De familie van Hans kan daar meer over vertellen.
     Tijdens onze jaarbijeenkomst te Kallo bij Miel , bezochten we het fort Lievekenshoek waar de grootste dijkbreuk was. Bedankt Dirk .
     Amicale Groeten, Hugo
............................................................................................................................................................................................................................